در اروپا هرروز چیزهای جدید یاد میگیرم
گفتگوی شایان تقوی لژیونر تیم آرسنال کیف اکراین با سایت ما _
شایان تقوی بازیکن خوزستانی تیم اروپایی آرسنال کیف اکراین در گفت و گوی صمیمانه از زندگی خود و بازی در فوتبال اروپا و آرزوی پوشیدن پیراهن تیم ملی سخن می گوید :
وی که سابقه ی بازی در تمامی رده های پایه نفت تهران و کاپیتانی تیم جوانان و امید و دو سال عضویت در تیم بزرگسالان تیم نفت تهران و سابقه دعوت شدن به تیم ملی امید را دارد در این گفت و گو دل پری داشت .
فوتبال را چطور شروع کردی ؟
در دوران کودکی همیشه در کوچه و خیابان فوتبال بازی می کردم پدرم از علاقه ی من به این رشته مطلع شد و چون دوست نداشت در سن کم در کوچه و خیابان باشم از هشت سالگی من را به آکادمی فوتبال صنعت نفت فرستاد در مدت کوتاهی برای تیم نونهالان انتخاب شدم و توانستم در ادامه مسیر در تمامی رده های تیم نفت بازی کنم
واز همان جا به بزرگسالان رفتی؟
بله در سال های آخر کاپیتان تیم امید نفت بودم و به اردوی تیم ملی امید دعوت شدم و همین مقدمه حضور من در بزرگسالان شد
چرا همیشه در تیم نفت ماندی ؟
خوب من پدرم شرکت نفتی بود این موضوع در سن کم به نفعم بود و وقتی بزرگتر شدم به ضررم
تیم های مختلفی در تیم های پایه تهران من را می خواستند و حتی در لیگ یک آزادگان پیشنهاد داشتم که با مخالفت مدیران و مربیان باشگاه مواجه می شدم و به خاطر قرارداد بلند مدتی که داشتم به من رضایت نامه نمی دانند به خاطر همین موضوع خیلی ها می گفتند که فلانی پدرش شرکتی است و به خاطر همین او را به بزرگسال بردند در صورتی که همانها از توانایی های من مطلع بودند
چرا از ایران رفتی در صورتی که خوب تورا نمی شناختند ؟
حقیقت به یک جایی رسیده بودم مسیر برایم هموار نبود تصمیم گرفتم از ایران بروم
چرا فکر کردی مسیر برایت در ایران هموار نیست ؟
گفتن همه مسائل درست نیست ولی وقایع دست به دست هم دلدند تا این اتفاق افتاد در آن زمان در مسیر خوبی قرار داشتم با تیم بزرگسالان قرارداد بستم و سرشار از انگیزه بودم ولی پست بازی من وینگر چپ و راست بود و بازیکنی بودم با خصوصیات تهاجمی ولی آقای گل محمدی در تمرینات به دلیل کمبود بازیکن از من در پست دفاع چپ استفاده می کرد این مسئله را همه مدیران و مربیان می دانستند ولی به آن بی تفاوت بودند خودم هم چندبار به آقا یحیی گفته بودم ولی باز در پست دفاع چپ تمرین میکردم و اقای یحیی گل محمدی آنقدر دوست داشتنی محترم و با شخصیت بودند که به خو اجازه اعتراض نمیدادم و این شد که کم کم در تمرینات انگیزه ی خود را از دست دادم و آن سال به من بازی نرسید و سال بعد اقای منصوریان آمدند که ایشان من را دوست داشت ومن را میخواست ولی از بازی نکردن میترسیدم چون در آن سال وحید امیری در اوج بود برای همین تصمیم گرفتم که از نفت بروم در ابتدا مخالفت کردند ولی بعد از جذب بازیکن باشگاه نفت من را به صورت قرضی به باشگاه نفت و گاز گچساران فرستاد ولی با بد شانسی در اولین جلسه ی تمرین نفت و گاز رباط صلیبی پاره کردم
باشگاه نفت هیچ مسئولیتی قبول نکرد در صورتی که با انها قرار داد سه ساله داشتم. و یادم می آید تمام هزینه ی درمان و خرج و مخارج من در آن سال سخت را پدرم متقبل شده بود وقتی خوب شدم تصمیم گرفتم از ایران بروم برای همین فیلم های خود را به مدیر برنامه ام دادم آن ها هم من را برای تست به کشور اکراین بردند بعد از تست فنی و پزشکی مربی آرسنال کیف (سرگی ویکتورویچ ) از باشگاه خواست که با من قرار داد ببندد
حالا وضعیت خود را چگونه می بینید ؟
واقعا خدارا شکر می کنم که در مسیر خوبی قرار دارم حقیقت در اکراین هواداران تیم من را دوست دارند بازیکنان و مربی ها به من احترام میگذارند در فوتبال اروپا هرروز چیزهای جدیدی یاد میگیرم مهمترین آن اتحاد است در فوتبال اروپا نه تنها گروهی بازی می کنند بلکه تفکر گروهی هم دارند و همه خواهان برد تیم هستند
دوست داری به تیم ملی دعوت شوی ؟
مگر میشود بازیکنی دوست نداشته باشد به تیم ملی کشورش دعوت شود این ارزوی دوران کودکی من است به امید خدا باید اینقدر در این جا خوب کار کنم که نگاه هارا در ایران به خود معطوف کنم و برای آن روز لحظه شماری میکنم
در پایان حرف نگفته ای نداری ؟
خیلی ممنون از شما که این فرصت را در اختیار من قرار دادید اول از همه خدارا شکر میکنم و بعد یک تشکر ویژه از خانواده خصوصا پدرم میکنم و از تمامی مربیانم قدردانی میکنم و برای تمام مردم ایران به خصوص مردم خوزستان ارزوی بهروزی دارم